Η Θεσσαλονίκη και οι ομοφυλόφιλοι

Η Θεσσαλονίκη και οι ομοφυλόφιλοι
της Έλσας Ποιμενίδου

Την ώρα που μια χρωματιστή ανθρωποθάλασσα κατέκλυσε τους δρόμους του Σάο
Πάολο συμμετέχοντας στην παρέλαση των γκέι, λεσβιών και τραβεστί υπέρ των
δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων, η Θεσσαλονίκη παραμένει σιωπηλή. Πέντε
εκατομμύρια άνθρωποι στη Βραζιλία ζήτησαν μεταξύ άλλων την ποινικοποίηση της
ομοφοβίας και την εξασφάλιση νόμων που να προστατεύουν τα δικαιώματα τους.
Στην Ελλάδα τα βήματα μπροστά σε κάθε είδους ρατσισμό γίνονται αργά και
σταθερά.
Δεν ξέρουμε αν κανείς γεννιέται ή στην πορεία αγαπάει άτομα του ιδίου φύλου,
όμως ότι από τα δύο και αν ισχύει έχει το κατοχυρωμένο δικαίωμα να το εκφράζει
και να το υπερασπίζεται. Στη Θεσσαλονίκη έχει συσταθεί από το 1995 το σωματείο
«Σύμπραξη». Εδώ και δεκατρία χρόνια τα μέλη του προσπαθούν για μια πιο
ελεύθερη, πιο αξιοπρεπή ζωή για τους ομοφυλόφιλους και αμφιφυλόφιλους πολίτες
της συντηρητικής Θεσσαλονίκης. Οι παλιοί θα τους θυμούνται από το περιοδικό
«Βιταμίνη Ο» που κυκλοφορούσε δωρεάν και σταμάτησε να εκδίδεται, δυστυχώς
χωρίς να αντικατασταθεί από κάποιο άλλο έντυπο. Έτσι, ξαναγυρίσαμε πίσω δίχως
να μαθαίνουμε τι προβληματίζει πραγματικά αυτούς τους ανθρώπους. Κύρια
εκδήλωση της «Σύμπραξης» ωστόσο παραμένει το «Πανόραμα Ομοφυλοφιλικών
Ταινιών» στο Ολύμπιον που ολοκληρώθηκε πριν από λίγες ημέρες. Πως ζούνε
σήμερα στη Θεσσαλονίκη οι ομοφυλόφιλοι; Σίγουρα, δεν έχουν την ανεκτικότητα
και τις επιλογές της Αθήνας. Ο πρόεδρος της «Σύμπραξης» Νίκος Χατζητρύφωνας
μας εξηγεί ότι δυστυχώς λίγοι άνθρωποι ζουν με αξιοπρέπεια και υπερασπίζονται τις
ερωτικές επιλογές τους. «Λείπει η αυτογνωσία και το θάρρος, η ζωή των
ομοφυλόφιλων τόσο στην Αθήνα, όσο και στη Θεσσαλονίκη παραμένει μίζερη».
Καταγράφοντας τα προβλήματα των ατόμων που έχουν μια συγκεκριμένη
σεξουαλική προτίμηση ο κ. Χατζητρύφων τονίζει πως οι περισσότεροι αναφέρουν
ότι από τη Θεσσαλονίκη απουσιάζουν οι κοινωνικοί χώροι όπου θα μπορούσε κανείς
να συζητήσει ελεύθερα και να έχει κοινωνική επαφή. «Δεν μπορούμε να πούμε ότι
έγινε τομή στην ελληνική κοινωνία, βλέπεις πολλά νέα παιδιά που είναι
ομοφυλόφιλοι, ακόμη και σήμερα να συντηρούν παλιές αντιλήψεις, ωστόσο η
τεχνολογία, τα τελευταία είκοσι χρόνια, τόσο μέσω ιδιωτικών καναλιών όσο και
μέσω του internet βοήθησε στην ενημέρωση και την επικοινωνία», αναφέρει ο
πρόεδρος της «Σύμπραξης». Τα τελευταία χρόνια συστάθηκε και η «Πρωτοβουλία
Ομοφυλόφιλων Ενάντια στην Καταπίεση» μια ομάδα με νέους ανθρώπους που
προσπαθούν και αυτοί να ανοίξουν διάλογο κατά της ομοφυλοφοβίας.
Μπορεί η ζωγραφική να απενοχοποιήσει τη διαφορετικότητα;
Η υπαρκτή πραγματικότητας της ζωής των ανθρώπων που έχουν επιλέξει μια άλλη
σεξουαλική ταυτότητα απασχόλησε τον Θεσσαλονικιό ζωγράφο Διγενή. Στην
έκθεση «Η αγάπη είναι αγάπη» μας δείχνει το δρόμο ενάντια στον κοινωνικό
αποκλεισμό. Έργα μικρών και μεγάλων διαστάσεων με λάδι σε μουσαμά
καταγράφουν τις σημερινές σεξουαλικές ταυτότητες. «Ομοφυλόφιλοι άνδρες και
γυναίκες, αμφισεξουαλικά άτομα και τρανσέξουαλ καταδιώκονται και υποφέρουν
απλώς και μόνο επειδή η σεξουαλική τους ταυτότητα προσλαμβάνεται ως απειλή
για την κρατούσα κοινωνική τάξη. Η τέχνη μπορεί να προβάλλει το σεβασμό του
δικαιώματος επιλογής συντρόφου και να δείξει ότι η παγιωμένη αίσθηση μπορεί να
αλλάξει», αναφέρει ο ζωγράφος Διγενής

so nice :-)

an ola ta gay zevgaria arxisoun na vgenoun exo opos parapano xoris na tous niazi ti tha akousoun pistevete oti meta apo kapio kero tha mas theoroun akoma anomalous k.l.p. ;;;
ti lete;
;-)